نقد و بررسی قصه هايی از چهارده معصوم 4 – امام حسن (ع)
قصه هايی از چهارده معصوم 4 – امام حسن (ع)
قصه هایی از چهارده معصوم 4. امام حسن (ع)
-
این مجموعه کتاب ها که برای گروه سنی کودک نوشته شده اند در پانزده جلد جداگانه منتشر شده اند. کتاب هایی که هر یک گویای خلاصه زندگی یکی از ائمه اطهار هستند و همچنین دو داستان کوتاه از همان معصوم و تالیف آنها را فاطمه قدیانی و تصویرگری آن را هم محمد حسین صلواتیان برعهده داشته است.
“قصه هایی از چهارده معصوم” عنوانی است که در کنار نام یکی از ائمه اطهار و معصومین بر جلد هر یک از این کتاب ها جای گرفته و مخاطبان کم سن و سال این کتاب ها را به مطالعه بخشی از زندگی بزرگان دین اسلام دعوت می کند. داستان اولین جلد از این کتابها با زندگی خاتم الانبیاء، حضرت محمد(ص) آغاز شده و آخرین جلد هم به زندگی امام موعود، حضرت مهدی(ع) اختصاص پیدا کرده است.
از بارزترین ویژگی های این داستان ها می توان به زبان ساده ای اشاره کرد که در آنها به کار رفته و به دلیل همین سادگی، داستان ها برای کودکان دبستانی قابل درک و جذاب شده اند. نویسنده این کتاب، ضمن رعایت سندیت وقایع تاریخی هر داستان و ذکر نام دقیق شخصیت ها، مکان ها و تاریخ ها سعی کرده تا جنبه داستانی آثار مورد نظر را هم نادیده نگیرد. از این طریق علاوه بر بازنگری حوادث و شرح زیبایی های زندگی این چهارده معصوم، خواننده به پیگیری هر داستان و مراجعه به کتاب بعدی تشویق می شود.
امام حسن (ع) دوّمین امام شیعیان است. مادرش حضرت فاطمه (س) دختر عزیز پیامبر (ص) و پدرش علی امیر المؤمنین (ع) است.
امام حسن (ع) در پانزده ماه رمضان سال دوم هجری در مدینه به دنیا آمد. از شنیدن این خبر، پیامبر (ص) آن قدر خوش‌حال شد که فوراً به خانه‌ی دخترش دوید. نوزاد را آوردند و در دامن پیامبر گذاشتند. پیامبر نام نوه‌ی کوچکش را حسن گذاشت. از آن روز حسن(ع) همیشه در بغل پیامبر (ص)بود. هر روز چند بار پیامبر (ص) به خانه‌ی دخترش می‌رفت، حسن را بغل می‌کرد، با او بازی می‌کرد، او را روی دوش خود می‌گذاشت و در کوچه‌ها می‌گشت. پیامبر بارها به مردم گفت که حسن و حسین، آقا و سیّد جوانان اهل بهشت هستند.
بعد از شهادت حضرت علی (ع)، امام حسن (ع)، رهبر و پیشوای شیعیان شد. دوران سختی بود. آدم‌های حیله‌گری مثل معاویه خود را خلیفه و جانشین پیامبر (ص) می‌دانستند. امّا مردم، علی (ع) و فرزندش را جانشین پیامبر (ص) می‌دانستند. برای همین جنگ‌های سختی بین دو گروه از مسلمان‌ها در‌گرفت. امام حسن برای این‌که مسلمان‌ها کشته نشوند، مجبور شد با معاویه صلح کند، تا جنگ تمام شود. امّا معاویه دست از دشمنی برنداشت و یکی از دوستانش را مأمور کرد تا در غذای امام زهر بریزد. به این وسیله امام حسن (ع) به دست دشمنان خدا شهید شد. آن روز ۲۸ صفر سال ۵۰ هجری بود.
امتیاز و دیدگاه کاربران قصه هايی از چهارده معصوم 4 - امام حسن (ع)